-
1 wyrzucać
(-cam, -casz); vt; perf -cić( pozbywać się) to throw away lub out; ( wypędzać) to throw out; ( ciskać) to throwwyrzucać śmieci — to throw the rubbish (BRIT) lub garbage (US) away lub out
fale wyrzuciły go/to na brzeg — he/it was washed ashore
wyrzucić kogoś z pracy — to fire lub sack sb
* * *ipf.wyrzucić pf.1. (= ciskać) throw, fling; wyrzucać pieniądze waste/squander money, throw money away; wyrzucać ramiona, nogi throw/fling up one's shoulders/legs.2. (= pozbywać się kogoś) throw away/out; ( z pracy) fire/sack; ( ze szkoły) expel; ( z mieszkania) evict; wyrzucić kogoś na bruk throw sb on the street, turn sb into the street; wyrzucić kogoś na zbity pysk pot. throw sb out head first, kick sb out.3. tylko ipf. (= robić wyrzuty) reproach sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzucać
-
2 wyrzucać wyrzu·cać
-cam, -caszvt pf - cićto throw away lub outwyrzucić kogoś z pracy/ze szkoły — to sack sb/to exclude sb from school
-
3 wyrzu|cać1
impf vi książk. (robić wyrzuty) to reproach (coś komuś sb (for) sth)- wyrzucać sobie nieostrożność/nadmierny optymizm to reproach oneself for being careless/over-optimisticThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzu|cać1
-
4 ciskać
( przedmiot) to fling; (wyzwiska, obelgi) to hurl* * *ipf.1. (= rzucać) fling, hurl, cast; ciskać groszem l. pieniędzmi fling money around, spend money like water; ciskać klątwy na kogoś/coś put a curse on sb/sth; ciskać przekleństwa na kogoś/coś swear at sb/sth, curse at sb/sth; ciskać obelgi na kogoś hurl abuse at sb, shower abuse on sb; ciskać gromy l. pioruny na kogoś/coś przen. thunder against sb/sth; cisnąć komuś rękawicę throw down the gauntlet to sb.2. (= wyrzucać) throw away; cisnąć w kąt cast aside, abandon.ipf.1. fling o.s.2. pot. fume.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciskać
См. также в других словарях:
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać — ndk I, wyrzucaćam, wyrzucaćasz, wyrzucaćają, wyrzucaćaj, wyrzucaćał, wyrzucaćany 1. forma ndk czas. wyrzucić (p.) 2. «robić komuś wyrzuty, wymówki z jakiegoś powodu; wytykać coś» Wyrzucać komuś lenistwo, opieszałość. Wyrzucać sobie brak… … Słownik języka polskiego
wypominać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypominaćam, wypominaća, wypominaćają, wypominaćany {{/stl 8}}– wypomnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, wypominaćnę, wypominaćni, wypominaćniał, wypominaćnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} przypominać coś komuś w formie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… … Słownik języka polskiego
wymawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymawiaćam, wymawiaća, wymawiaćają, wymawiaćany {{/stl 8}}– wymówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wymawiaćwię, wymawiaćwi, wymawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pluć — ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł plunąć dk Vb, plućnę, plućniesz, pluń, plućnął, plućnęła, plućnęli «wyrzucać z ust ślinę albo flegmę» Nie pluć na podłogę. Pluć przez zęby. Plunąć komuś w oczy. ∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew» ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
walić — ndk VIa, walićlę, walićlisz, wal, walićlił, walićlony walnąć dk Va, walićnę, walićniesz, walićnij, walićnął, walićnęła, walićnęli, walićnięty, walićnąwszy 1. tylko ndk «powodować rozpadanie się, upadek czegoś; burzyć, rozwalać, przewracać coś»… … Słownik języka polskiego
strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… … Słownik języka polskiego
